Jesteś pod Tatrami z dziećmi, psem, nie chce Ci się dziś chodzić daleko, masz dosyć gwaru i tłumów, nie chce Ci się jechać daleko, pragniesz tylko spaceru, nie masz kondycji ? W takim razie Bielovodská Dolina jest szlakiem dla Ciebie.
Trafiłam tu przypadkiem szukając sposobu na spacery z moim pieskiem. W polskich Tatrach jest to możliwe tylko w Dolinie Chochołowskiej za to na Słowacji do niedawna nie było żadnych ograniczeń w tym względzie. Mieszkam na Podhalu, więc 25 km nie robi dla mnie żadnego problemu. To niecałe pół godziny od mojego domu. Biorę psa, wodę , aparat i w drogę 🙂
Oczywiście to nie tak, że jadę w ciemno, Sprawdziłam wcześniej na mapach i blogach co mnie czeka na tym szlaku ale rzeczywistość okazała się być piękniejsza niż sobie wyobrażałam i co najważniejsze duuuużo spokojniejsza.
Kiedy po drugiej stronie Białki idą prawdziwe tłumy nad Morskie Oko, tutaj spotkanie kogokolwiek jest rzadkością.
Dolina Rybiego Potoku czyli droga nad Morskie Oko biegnie jedną stroną Białki a ja idą drugim jej brzegiem.
Kilka słów o Dolinie.
Przygotowując się do tego wpisu zdziwiłam się, że Dolina Białej Wody jest najdłuższą z dolin na Słowacji. Ciągnie się ponad 10 km a jej zwieńczeniem jest Litworowa Dolina. Ma sporo odgałęzień, zwłaszcza w górnym jej biegu a w wysoko położonych dolinkach jest kilkanaście stawów. Poza tym to tutaj jest najwyższy wodospad w całych Tatrach- licząca 100 m Ciężka Siklawa. Bielovodską Doliną dotrzesz do jednego z najpiękniejszych stawów w Tatrach czyli do Litworowego Stawu i dalej na Polski Grzebień. Ale ja tutaj o spacerowej części doliny, czyli o jej wstępnym, 3,5 kilometrowym odcinku z Łysej Polany na Bielovodską polanę.
Bielovodská Dolina- gdzie zaparkować?
Niebieski szlak zaczyna się tuż za mostkiem stanowiącym granicę polsko słowacką. Samochód można zostawić na parkingach związanych z Palenicą Białczańską. Bilety należy kupić online. Bilet kosztuje od 37 do 75 zł można także zaparkować po słowackiej stronie tam parkingi są w cenach zróżnicowanych. Najdroższy jest parking zaraz za mostkiem przy wejściu na szlak. Za budynkiem, dosłownie parenaście metrów dalej możesz kupić bilet za połowę ceny.
Można także przyjechać busem z Zakopanego kosztują około 15 zł .
Szlak zimą
Szlak ten jest po stronie słowackiej. Jak wiemy wiele szlaków w Tatrach jest zamkniętych na okres zimowy, natomiast wiele z nich można odwiedzać do wysokości schronisk. Tutaj wprawdzie nie mamy schroniska ale możemy wędrować spokojnie około 3,5 km od do Bielovodskiej polany.
Szlak jest niezwykle prosty. Przewyższenie na całej długości to ok 50 m. Możemy przyjechać rowerem, dzieci z powodzeniem dadzą radę nawet na hulajnogach. Zimą sprawdzą się biegówki. Droga jest szeroka, utwardzona także nadaje się także dla wózków i niekonieczie wysokogórskich biegaczy.
Trasa biegnie częściowo lasem, natomiast raz po raz otwierają się przepiękne widoki na Tatry widziane z perspektywy Białki.
Byłam tam wielokrotnie zimą i byłam zachwycona tym co widziałam. Zima w Tatrach potrafi być bajkowa. Drzewa oblepione białym puchem, szumiący rwący potok białczański, a ponad tym wszystkim górują poszarpane granie Teatr Wysokich. Po drodze mamy także kilka wodospadów a zimą możemy na nich zauważyć wspinających się lodowspinaczy. (Czy jest takie słowo? ;)) Nie mam ładnych zimowych zdjęć żeby Ci pokazać. Ale mam nadzieję że kiedyś to uzupełnię. Mam nadzieję że w letniej odsłonie także spodoba ci się to miejsce.
Bielovodska Polana
Bardzo lubię tu spacerować, jeśli potrzebujesz odpoczynku po drodze, znajdziesz wiaty jak to na Słowacji 🙂
Biolovodska Dolina jest przepiękna, ogromna, rozłożysta. Można tu spędzić sporo czasu leniuchując. Znajduje się tu także małe źródełko, więc jeśli zabraknie ci wody możesz ją tutaj uzupełnić. Bardzo zachęcam cię do odwiedzenia tego miejsca. Niektórzy mówią, że jest to trasa mało ambitna, że tylko idąc na Polski Grzebień warto tędy przechodzić. Ja natomiast myślę, że jest to świetne miejsce na to, by w ciszy i spokoju kontemplować piękno naszych Tatr niezależnie od pory roku.
Bielovodská Dolina- Odrobina statystyki
Dystans | Około 7 km |
Czas | Niecała godzinka w jedną stronę |
Przewyższenia | 50 m↑↓ |
Trudność | Łatwy |